پرورش " پپرومیا" در خانه
پرورش " پپرومیا" در خانه
پپرومیا از گیاهان همیشه سبز و از خانواده پیپراسه (فلفلیها PIPERACEAE) است . این گیاهان دارای گونههای مختلف و اغلب دارای برگ گوشتی و نیمه گوشتی و جثهای کوچک هستند . بیش از چهارصد گونه از این خانواده شناخته شده است . منشا این گیاهان، آمریکای جنوبی (برزیل) و آفریقای جنوبی و آفریقای مرکزی و به طور کلی مناطق گرمسیری است، حتی دیده شده که در مناطق گرمسیر روی تنه درختان میروید .
این گیاه اگر چه رشد سریعی ندارد، ولی در هر شرایطی در آپارتمان پرورش مییابد، معمولاً آنها را در تراریوم و باغ شیشهای یا مجموعه گلهای یک سبد پرورش میدهند .
اگر چه تعداد انواع این خانواده بسیار زیاد است، ولی فقط تعداد محدودی مورد توجه قرار گرفته و در آپارتمانها پرورش داده میشوند و خاک آنها باید خاک پیت (خاک جنگل) باشد تا به خوبی رشد کند .
با توجه به شکل ظاهری و نحوه رشد، آنها را به سه گروه تقسیم کردهاند :
*گروه اول :
بوتهای که دارای دمبرگهای قرمز هستند و بعضی نیز برگهای گوشتی و قلبی شکل دارند .
*گروه دوم :
دارای ساقههای بلند و قرمز رنگ هستند و بعضی ساقههای گوشتی و برگهای گوشتی دارند و لبه برگها ارغوانی است و گاه سطح برگ با موهای بسیار ظریفی پوشیده شده است .
*گروه سوم :
گروه بالا رونده که به داربست یا قیم بسته میشوند و بالا میروند، یا این که از اطراف گلدان آویزان میشوند و دارای ساقههای قرمز و برگهای ظریف نقرهای و بعضی دارای برگهای سبز آبدار هستند و به خصوص برای گلدانهای آویز بسیار مناسبند ….
● نگهداری
گیاه پپرومیا یک ساقه گلدهنده با شاتونهای سبز رنگ تولید میکند که ارزش زینتی ندارد . زمانی که این گیاه گل میدهد . کیفیت برگ ها و زیبایی گلهای آن کمتر میشود، با حذف ساقههای گلدهنده میتوان گیاه را به طور مرتب به حالت رویشی و نونهالی مشاهده کرد .
* حرارت :
این گیاه در برابر سرمای زیاد مقاومت ندارد و حداکثر میتواند در زمستان ۱۵ درجه سانتیگراد را تحمل کند و در فصل رشد دمای ۲۴ـ۳۰ درجه برای آن بسیار مناسب است .
* نور :
مناطق پرنور یا نیمه سایه اتاق که دور از تابش مستقیم خورشید باشد، مناسب است. این گیاه در زیر اشعه چراغ فلورسنت پژمرده میشود .
*آبیاری :
پپرومیا نیاز چندانی به آب ندارد . همیشه مقدار زیادی آب در برگهای آن وجود دارد و سطح خاک گلدان بین دو آبیاری باید کاملاً خشک شود، ولی نباید آبیاری آنقدر به تعویق بیفتد که برگها پژمرده شوند . در زمستان به آب ولرم نیاز دارد و مقدار آبیاری باید خیلی کمتر باشد .
ریشه آن سطحی است و گسترش چندانی ندارد و در هوای آلوده، زرد و خشک میشود . در صورت آب دادن زیاد اطراف یقه ساقه، موجب پوسیدگی آن میشود .
* رطوبت هوا :
میزان رطوبت لازم برای این گیاه حدود ۵۰ درصد است .
چنانچه رطوبت و حرارت و سرما از حد خود تجاوز کند لکههایی بر روی سطح برگ ظاهر میشود و برگ را بیحس میکند و برگ میافتد .
هر دو ماه یک مرتبه سطح خاک گلدان را خراش دهید تا هوا به داخل آن نفوذ کند و در فصل بهار گلدان را در فضای آزاد در محلی سایهدار قرار دهید تا حالت طبیعی خود را به دست آورد.
* خاک :
هر اندازه قابلیت نفوذ خاک بیشتر باشد، ریشه و ساقه از پوسیدگی محفوظ خواهد بود . برای تهیه خاک، یک قسمت پیت، یک قسمت ماسه و یک قسمت خاک باغچه استفاده کنید و کف گلدان مقداری ماسه و سنگریزه بریزید .
* تکثیر :
پپرومیای ابلق یا سفید با قلمههای بذر و ساقه تکثیر میشود؛ پپرومیای سبز با قلمههای برگ و ساقه تکثیر میشود . پپرومیای معمولی که گیاهی است با برگهای چروکیده، کاملاً متفاوت با گیاهان دیگر این خانواده است و آن را به کمک برگهای کاملش تکثیر می کنند .
* دستور کلی برای تکثیر :
در بهار و تابستان از قلمه یک ساله گیاه استفاده کنید . قلمه را به میزان ۴ـ۵ سانتیمتر در ماسه شسته فرو کنید و در محلی که دمای آن ۱۸ درجه باشد، در تاریکی قرار دهید . در مورد انواع گوشتی آن، برگ را روی سطح ماسه بخوابانید و روی آن ماسه شسته بریزید، پس از مدتی از انتهای رگبرگها ریشه ظاهر میشود .
زمان مناسب برای تغییر گلدان، فصل بهار است و خاک مناسب برای آن مخلوطی از خاک چوب و تورب و ماسه است . گلدان را باید در محل کاملاً روشن و دور از اشعه مستقیم آفتاب قرار داد. در این صورت سنبله گل سفید یا کرمرنگی تولید میکند .